บทที่ 596 เสียใจภายหลัง ไม่ควรไปแหยมกับเสด็จอาเก้า

เฟิ่งชิงเฉินเกร็งไปทั้งร่างและไวต่อความรู้สึกกว่ายามปกติ เมื่อเสด็จอาเก้าใช้นิ้วที่หยาบเล็กน้อยแตะบาดแผลที่ไวต่อความรู้สึกของนาง เฟิ่งชิงเฉินก็ตัวสั่นและอดอ้าปากครางออกมาไม่ได้…

ความรู้สึกเสียวซ่านวาบลงมาจากกลางหลังแผ่ไปทั่วสรรพางค์กายราวกับถูกไฟฟ้าช็อต...