บทที่ 1042 ช่วยชีวิต,วาสนาทางความรักของซุนซือสิง

เสด็จอาเก้าพูดคำว่าฮูหยินออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า พูดออกมาอย่างคล่องแคล่ว ทำให้เฟิ่งชิงเฉินนึกถึงบทกวีแห่งความปรารถนาในความรัก กลอนรักนางหนึ่งปรารถนา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่เพียงจ้องมองไปที่เสด็จอาเก้าเท่านั้น

เสด็จอาเก้ายิ้มโดยไม่พูดอะไร...