บทที่ 597 ผู้หญิงที่เอาแต่จุดไฟโดยไม่ดับไฟนั้นไม่น่ารักเอาเสียเลย

เสด็จอาเก้าอุ้มเฟิ่งชิงเฉินราวกับกำลังนั่งสมาธิ ปล่อยให้นางขยับตัวบิดไปมา ให้นางกระซิบและเป่าลมหายใจร้อนผ่าวลงที่ซอกคอ เขาก็ยังไม่ขยับเขยื้อน หัวใจนิ่งสงบราวกับน้ำนิ่ง

ไม่ใช่ว่านางมั่นใจมากว่าเขาจะไม่กล้าทำอะไรนางหรือ...