บทที่ 14 ชายหนุ่มเมื่อครู่เป็นใครหรอ

ที่ปักกิ่ง อาเป้าที่พึ่งขับรถมาถึงวิลล่าสไตล์เรียบง่ายตั้งอยู่บนยอดเขาก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามาเขาก็รีบกดรับทันที

"คุณชายเฉิน......"

"อาเป้า รีบสืบให้ฉันหน่อยว่าแพทย์แผนจีนที่มาจากปักกิ่งมาโรงพยาบาลเหรินหมินเมืองปินคือใคร สามารถให้เขามารักษาพ่อตาของฉันได้ไหม"

อาเป้าที่นั่งอยู่ในรถพอได้ยินดังนั้นก็ตอบตกลง" เรื่องนี้ไม่น่าจะมีปัญหาครับคุณชายเฉิน รอผมสักครู่นะครับ"

เฉินผิงอานไม่ได้พูดอะไรแล้วก็วางสายไป

ต่อมาเฉินผิงอานก็รีบเดินไปหาไป๋ฉิงเฉินที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อยู่ไกลๆ

"ฉิงเฉินพ่อของเราจะต้องไม่เป็นอะไร "

ไป๋ฉิงเฉินพยักหน้าเบาๆ แต่หล่อนที่มองเห็นเฉินผิงอานที่ที่อยู่ในชุดยามก็รู้ว่าตอนนี้เฉินผิงอานนั้นช่วยอะไรตอนนี้ไม่ได้

"นายรีบกลับไปทำงานเถอะ ฉันอยู่ที่นี่คนเดียวก็พอแล้ว นายอยู่ที่นี่ ....."

คำพูดต่อมาไป๋ฉิงเฉินก็ไม่ได้พูดออกมา แต่เฉินผิงอาก็พอเข้าใจ คำพูดที่ไม่พูดต่อเขาก็ไม่ทันได้ว่าอะไรก็เพราะโทรศัพท์เขาดังขึ้น

ไป๋ฉิงเฉินที่มองเห็นเฉินผิงอานเดินจากไปก็รู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที

ถึงแม้หล่อนจะไม่อยากให้เฉินผิงอานอยู่ที่นี่ เพราะตอนนนี้แม่ของหล่อนก็โทษเฉินผิงอานว่าเป็นคนผิดที่ทำให้พ่อของหล่อนล้มหมดสติอยู่ตอนนี้อีกทั้งเฉินเฟิงที่เป็นแค่ยามกระจอกๆอยู้ที่นี่ก็ต้องพึ่งค่าใช้จ่ายของที่บ้านแล้วจะให้ทำยังไง


"เขา เขาไปแล้ว......"

"ไปแล้วหรอ"

ไป๋เซว่ที่ได้ยินอย่างนั้นก็ยกยิ้มออกมา

"พี่ ฟังฉันพูดนะคนอย่าเฉินผิงอานนี้ที่ไม่ได้เรื่องอะไร พ่อของเราที่เป็นอย่างนี้ก็เพราะเขาเอาเหล้าขาวมามอบให้เมื่อคืน ฉันคิดว่าถ้าหากเมื่อคืนดื่มไวน์ของพี่ฟางล่ะก็อย่างน้อยพ่อก็ไม่ต้องมาป่วยอย่างนี้ ตอนนี้พ่อยังไม่ฟื้นขึ้นมา เขาที่เป็นคนผิดแล้วก็ตอนนี้ก็ปัดก้นหนีแล้ว"

"ไป๋เซว่....."

"เหอะ ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เรื่องไม่ดีของฉิงเฉินกฉันว่าอย่างพึ่งพูด ถ้าพ่อของเธอไม่เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นมาฉันจะไม่ปล่อยไอ้คนไร้ประโยชน์นี้แน่ ถ้าหากครั้งนี้พ่อของเธอไม่เป็นอะไรฉันก็จะให้เธอกลับไปอย่ากับไอ้กระจอกนั่นทันที อย่าขาดทันที จากนั้นก็แต่งงานกับฟางชื่อหวา ไอ้คนกระจอกนั่นไม่มีอะไรไปเทียบกับชื่อหวาได้เลย.

"แม่......."

โจวหมิงเฟิงโบกมือไปมา


"ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ไม่กี่ปีมานี้ฉันกับพ่อเะอตามใจเธอมากเกินไปแล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเราคงไม่ต้องมาตกต่ำจนถึงทุกวันนี้หรอก! "

ฟางชื่อหวาที่หลังจากคุยโทรศัพท์ก็เดินเข้ามาได้ยินพอดี ในใจที่ตื่นเต้นไม่หยุดแต่ก็ยังทำสีหน้าแสดงความเป็นห่วงเป็นใย

"คุณป้าครับ ฉิงเฉินอย่าพึ่งเป็นกังวลมากไปเลย เมื่อกี้ผมโทรหาพ่อของผมแล้ว คุณพ่อบอกว่าเขาจะรีบจัดการให้เดี๋ยวนี้ ผมเชื่อว่าแพทย์แผนจีนที่ชื่อเสียงท่านนั้นจะต้องมารักษาคุณลุงไป๋ด้วยตัวเองแน่"

ถึแม้ปากจะบอกไปแบบนั้น แต่ที่จริงแล้วเรื่องนี้สำหรับฟางชื่อหวาไม่มีความไมั่นใแม้แต่น้อย

"ครั้งนี้ไม่รู้จะขอบคุณนายยังไงดีแล้วชื่อหวา นายวางใจเถอะ ขอแค่ผ่านเรื่องคุณลุงไป๋ของนายไปได้ ป้าจะเป็นคนทำให้เธอกับฉิงเฉินของเราได้อยู่ด้วยกันให้ได้"

ระหว่างพูดนั้นหล่อนก็เอามาไปจับมือของไป๋ฉิงเฉินไปวางไว้บนมือของฟางชื่อหวา

ไป๋ฉิงเฉินทีอยากจะชักมือกลับกลับถูกแม่ของตัวเองจับมือไว้แน่น ตอนนี้ไป๋ฉิงเฉินร้อนไปทั้งตัวใบหน้าเต็มไปด้วยความละอายใจและโกรธโมโห

แต่ยิ่งไป๋ฉิงเฉินเป็นอย่างนี้ฟางชื่อหวายิ่งรู้สึกตื่นเต้นท้าทาย

ถึงแม้คนอย่างเขาฟางชื่อหวาจะผ่านผู้หญิงมาเยอะ แม้แต่ตอนไปเรียนต่างประเทศก็เคบเที่ยวผู้หญิงมาแล้ว แต่ไป๋ฉิงเฉินนี้สวยจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างสมส่วนใบหน้ารู้ไข่ และยังมีกลิ่นตัวที่หน้าหลงไหลซึ่งทำให้ฟางชื่อหวาทุ่มทุกอย่างเพื่อจะได้ผู้หญิงอย่างนี้มาครอบครอง

หรือแม้กระทั่งเฉินผิงอาน หลังจากที่ฟางชื่อหวารู้เรื่องภายในก็เห็นเฉินผิงฟางเป็นแค่อากาศ

เขาได้รู้เรื่องมาจากไปเซ่ สามปีมานี้ถึงแม้ว่าเฉินผิงอานกับไป๋ฉิงเฉินจะอยู่ห้องเดียวกันแต่ก็แยกกันนอน แม้แต่มือของไป๋ฉิงเฉินเฉินผิงอานก็ยังไม่ได้แตะ

อีกทั้งตอนนี้เขาได้จับมือที่นุ่มละมุนแน่นอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว

"เฉินผิงอาน นายมันโง่กระจอกตอนนี้ฉันได้จับมือของเมียนายแล้ว ฉันจะต้องได้กับเมียนายให้ได้ จะดูว่านายจะทำอะไรฉันได้"

มองไปที่ไป๋ฉิงเฉินที่ทั้งละอายและโกรธที่แสดงออกมาทางสีหน้า ฟางชื่อหวาคิดว่าเป้าหมายของเขาใกล้เข้ามาอีขั้น

เฉินผิงอานที่ออกมาจากโรงพยาบาลก็คุยกับคนในสายโทรศัพท์:"โอเค นายจัดการให้หน่อยนะ แต่ว่า อืม ช่างเถอะ "

พอพูดจบเฉินผิงอานก็วางสาย จากนั้นเฉินผิงอานก็หันกลับไปมองตึกดรงพยาบาลจากนั้นก็เดินออกไปจากโรงพยาบาล

ทว่าเฉินผิงอานคิดไม่ถึงก็คือตอนที่เฉินผิงอานกำลังขับมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้าออกไปจากโรงพยาบาลก็ได้ยินเสียงคุ้นหูเรียกให้หยุด

จากนั้นก็หันไปมองเป็นผู้หญิงสวมชุดทำงานกระโปรงสีดำ ดูมีภูมิฐานนั่นก็คือหนิงฟางเดินมาทางเขา

"คุณหนิงทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ล่ะครับ "

"เอ่อ เรื่องนี้.....คุณเสิ่นบอกว่ามีคนไข้คนสำคัญเลยให้ให้มาดูความเรียบร้อยของที่นี่ก่อน"

"เอ่อ งั้นคุณก็ไปทำธุรของคุณเถอะ ลาก่อนครับ"

หนิงฟางที่ไม่รู้จะพูดอะไรในใจก็คิดว่าทำไมเฉินผิงอานต้องแสดงละครด้วย เขาเป็นคนที่มีฐานะเป็นร้อยล้าน แม้แต่คุณเสิ่นก็ยังต้องให้ความเคารพเขา แต่เขาตอนนี้กลับสวมชุดยามเก่าๆและขับมอเตอร์ไซต์ไฟฟ้าที่เคยชนมาแล้ว นีก็ดูต่ำต้อยสุดๆแล้วไม่ใช่หรอ

"เอ่อ.....

แต่เฉินผิงอานก็ไม่ได้ให้โอกาสหนิงฟางได้พูดอะไร เพราะเฉินผิงอานยังรู้สึกโกรธที่หนิงฟางมอบขวดเหล้าขวดนั้นกับเขา

เมื่อสักครู่เขาได้ยินพวกคณะแพทย์พูดกัน ก็รับรู้แล้วว่าไป๋หย่งกวงนั้นได้มีมารับการรักษาเกี่ยวกับโรคหลอดเลือดสมอง เมื่อคืนได้ดื่มเหล้าที่มีดีดรีเข้มข้น และพ่อตาของเขาก็ยังไม่ทันได้กินอะไรรองท้องก่อนก็ดื้มเหล้าแล้วดังนั้นเลยทำให้เกิดเรื่องราวอย่างนี้ขึ้นมา

พูดตามตรงว่าตอนนี้เขารู้สึกสับสนมาก

"คุณฉินไปแล้ว....."

ตอนที่หนิงฟางละเมอเสียงเบาอยู่ในในใจหล่อนก็คิดว่าฉันยังไม่ทันได้พูดเลยเรื่องที่ฉันจะมาจัดการที่ดรงพยาบาลนี้ก็เป็นเรื่องของพ่อตาคุณนั่นแหล่ะ ก็ได้ยินเสียงที่ดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง

"คุรอสิ้น ทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ล่ะ"

"เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับพ่อตาของคุณเฉิน ผมจะไม่มาได้ยังไงและคุณรู้ไหมว่าทำไมไป๋หย่งกวงถึงป่วยไหม"

หนิงฟางส่ายหน้า

"เธอนี่นา....ทางที่ดีเธออย่าทำให้คุณชายเฉินมีความแค้นกับเรา ฉันเคยสืบมาแล้วว่าเมื่อวันก่อนมีคนชื่อหวังเหย่ อยู่ในตระกูลที่ทำธุรกิจระหว่างประเทศขนาดใหญ่และยังได้ข่าวมาว่าก็เป็นแค่ธุรกิจภายนอกเท่านั้น เฮ่อ....กลับไปเธอก็ไปเตรียมรถไว้ให้คุณชายเฉินด้วย จำไว้ว่าต้องหารถให้คู้ควรและเหมาะสม ไม่ต้องประหยัดเข้าใจไหม"

"รับทราบค่ะคุณเสิ่นดิฉันจะทำให้ดีที่สุด ! "

เสิ่นหรงฮวาที่มองเฉินผิงอานหายลับไปจากสายตาแล้วก็กลับหลังหัน

"โทรหาคุณหมอถังเดี๋ยวนี้....."

..........

ภายในโรงพยาบาลที่มีคนเดินไปมาพลุกพล่าน ผอ.โรงพยาบาลเหรินหมิงเป็นคนพาคณะแพทยศาสตร์ที่มีชื่อเสียงในดรงพยาบาลเหรินหมิงเข้ามาตรวจร่างกายของไป๋หย่งกวงด้วยตัวเอจากนั้นก็เดินออกไปจากห้องทำการรักษา

ท่านผอ.ซวู่ ลุงไป๋ของผม....."

ซวู่เหิงซงเงยหน้าขึ้นมองฟางชื่อหวาแค่ชั่วครู่ เหมือนกับไม่ได้เห็นฟางชื่อหวาอยู่ในสายตาจากนั้นก็มองไปที่โจวหมิงเฟิ้งที่มองมาทางตยด้วยแววตาร้อนรน

“วางใจเถอะ อาการโดยรวใของคุณไป๋คนที่แล้ว ไม่มีอะไรต้องน่าเป็นห่วงทว่าก็ไม่ใช่ว่าจะรักษาเขาได้ง่ายๆ เพราะสาเหตุของการหมดสติมาจากการดื่มแอลกอฮอล์ที่มีดีกรีเข้มเข้นมากเกินไปทำให้มส่งผลกระทบต่อระบบประสามภายใน คงต้องพักผ่อนสักระยะนึง.......... ”

พอได้ยินคำพูดของท่านผอ.นี้โจวหมิงเฟิ้งก็ถอนหายใจโล่ง

"แล้วสามีฉันจะฟิ้นเมื่อไหร่คะ"

ซวู่เหิงซงระบายยิ้มเล็กน้อยแล้วเอ่ย: " คุณไป๋เมาเหล้าแล้วยังดื่มเข้าไปเยอะเกินไปอีก กลัวว่านะจะเมาไปอีกหลายวันแต่ว่าเดี๋ยวสักครู่คุณหมอถังที่มาจากปักกิ่งก็จะมาฝังเข็มให้กับคุณไป๋แล้วถึงตอนนั้นก็น่าจะฟื้น"

"โอเค โอเค ขอบคุณมากค่ะท่านผอ.ซวู่ ไม่รู้จะขอบคุณคุณยังงัยแล้ว"

สักพักก็มีชายแก่สวมชุดสมัยราชวงค์ถังเดินเข้ามา

"ท่านอาวุโสถังท่านมาแล้ว...."

มองเห็นถังเฟิงที่สวมชุดราชวงค์เดินมาอย่างรีบร้อน ซวู่เหิงซงก็รีบเดินเข้าไปต้อนรับ

ส่วนไป๋ฉิงเฉินและคนอื่นๆก็ตกใจอึ้งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

แน่นอนว่าทุกคนคงคิดว่าเป็นฝีมือของฟางชื่อหวา

"ฮาๆๆ ไม่เป็นไร ไปดูกันเถอะ "

เดิมทีวันนี้ถังเฟิงต้องบินกลับปักกิ่งแล้ว แต่ว่ากลับได้รับโทรศัพท์สองสาย สายแรกเป็ณเสิ่นหรงอวาที่โทรมาหาเขา คนนั้นก็พอจะจำเสิ่นหรงฮวาได้แต่ก็ไม่ใช่เพราะเสิ่นหรงที่จะทำให้เขาเปลี่ยนแปลงกำหนดการเดินทางได้

แต่ตอนนั้นเขาปฎิเสธไปแล้วก็ได้โทรศัพท์อีกสายนึง

เป็นสายที่โทรมาจากปักกิ่งทั้งยังเป็นนายกสมาคมแพทย์แผนจีนโทรมาหาเขาด้วยตัวเอง

ดูถังเฟิงที่เป็นแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงจากปักกิ่งลงมือ ไม่ถึงสิบนาทีไป๋หย่งกวงก็ลืมตาขึ้นมา ถึงแม้จะยังรู้สึกมึนๆแต่ก็รุ้สึกตัวแล้ว

"ตาแก่ไป๋ ตาแก่ไป๋ "

"คุณพ่อ....."

"คุณลุงไป๋......."

ทุกคนต่างก็เรียกขึ้นมาพร้อมกัน

ไป๋หย่งกวงพยักหน้า

"-ขอบค่ะครับคุณหมอ ขอบคุณคุณหมอมากจริง......"

โจวหมิงเฟิ้งถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

ถังเฟิงส่ายหน้าแล้วเอ่ย "ไม่เป็นไร เพราะมีคนฝากรบกวนมาอีกทีในเมื่อฟื้นแล้วงั้นผมขอตัวก่อนนะ ยังมีอีกเรื่องนึงคนไข้ที่ไปโรคหลอดเลือดทางสมองขั้นรุนแรงแนะนำว่าให้พักอยู่ที่โรงพยาบาลชองเราตรวจรักษาดีที่สุด"

"ค่ะ "

โจวหมิงเฟิ้งตอบขึ้นมาทันที

จากนั้นซวู่เฟิงซงก็ยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น"

“โรงพยาบาลของพวกเราได้จัดห้องพักที่ดีที่สุดไว้ให้แล้ว พวกคุณสามารถกลับไปทำงานของตัวเองได้แล้ว ที่ทีมีพยาบาลคอยดูแลคุฯไป๋อย่างใกล้ชิดเพิ่ออำนวยความสะดวกสะบายให้ทุกท่าน”

พอไป๋ฉิงเฉินเหมือนจะพูดอะไรขึ้นมาก็ถูกซวู่เหิงซงพูดแทรกขึ้นก่อน "และค่ารักษาทั้งหมดนี้มีคนจ่ายให้พวกคุณเรียบร้อยแล้ว"

"โอเค งั้นพวกคุณก็พักผ่อนก่อนเดี๋ยวสักครู่จะมีคนมาย้ายคุณไป๋ไปห้องคนไข้ระดับวีไอพี"

พอพูดจบผอ.ซวู่และคณะก็เดินออกไปจากห้องรักษาคนไข้

"ขอบคุณครับท่านผอ.ซวู่"

ฟางชื่อหวารีบเดินไปส่งซวู่เหิงซง แต่ซวู่เหิงซงกับพวกต่างก็ไม่มีใครสนใจเขา

พอเดินออกมาจากห้องรักษาคนไข้ ซวู่เหิงซงก็ถามกับแพทย์วัยรุ่นที่อยู่ข้างๆว่า:"ชายหนุ่มเมื่อครู่เป้นใครหรอ "

ทุกคนต่างก็ส่ายหน้า

แสดงออกชัดเจนว่าพวกเขานั้นไม่มีใครรู้จักฟางชื่อหวาเเลยสักคน