บทที่ 27 โชคร้ายซ้ำซ้อน

เช้าตรู่ของวันต่อมา

เมื่อแสงแดดส่องผ่านม่านกระจกมาบนใบหน้าสีขาวชมพูระเรื่อ ไป๋ฉิงเฉินก็ค่อยๆลืมตาขึ้น

ไป๋ฉิงเฉินรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยเธอจึงนวดคลึงไปที่หน้าผากเบาๆ ไป๋ฉิงเฉินอยากจะลุกขึ้นนั่งแต่เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ทันทีที่ไป๋ฉิงเฉินรู้สึกตัวเธอก็ลืมตาขึ้น...