บทที่ 20 วิธีที่ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล

ไป๋ฉิงเฉินที่มองผ่านกระจกรถออกไปเป็นเส้นทางที่คุ้นเคย

วิวทิวทัศน์ทั้งสองข้างทางพร้อมกับสายตาที่อิจฉาของคนที่เดินผ่านไปมา. ไป๋ฉิงเฉินถึงได้รู้ตัวว่าไม่ได้ฝันไป

นั่งมองบ้านเรือนที่พักไปเรื่อยๆโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

จนมาถึงเส้นทางที่กำลังเข้าสูบ้านตระกูลไป๋

"จอดรถ....."

ไป๋ฉิงเฉินพูดอกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

"ฉิงเฉิน...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

503