บทที่ 57 ขอแค่คุณชอบ ก็พอแล้ว

"ฉิงเฉินเป็นอะไรไปวันนี้ไม่ได้ไม่สบายรึเปล่า?ทำไมถึงได้พูดเรื่องไร้สาระล่ะ?"

โจวหมิงเฟิ้งมองไปที่ลูกสาวของเธอด้วยความประหลาดใจในขณะนี้

"นั่นสิคะพี่คะการเจรจาสัญญาไม่ใช่เรื่องง่ายที่แม้แต่พ่อสองก็ไม่สามารถเจรจาได้สำเร็จแล้วพี่คิดดูนะต้องมีคนอื่นๆในเมืองปินที่ต้องการเจรจากับเขาบางทีอาจมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกันระหว่างพวกเขา...ทำให้เราไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ..."

แม้ว่าไป๋เซว่จะเป็นคนพาลแต่เธอก็รู้ว่าโดยทั่วไปแล้วสัญญาใหญ่เหล่านี้ยากที่จะเจรจา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่อุตสาหกรรมเหล้าชิงฉวนที่เกือบจะยุ่งเหยิง

ไป๋หย่งกวงเห็นว่าตัวเองยอดเยี่ยมตั้งแต่ยังเด็กแล้วนับประสาอะไรกับการโกหก

"ฉิงเฉินเมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ..."

รูปลักษณ์ที่สง่างามของไป๋หย่งกวงแม้ว่าเขามักจะฟังโจวหมิงเฟิ้งภรรยาของเขาที่บ้านแต่เขาก็จริงจังกับธุรกิจมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของอุตสาหกรรมเหล้าชิงฉวน

แม้ว่าตอนนี้อุตสาหกรรมเหล้าชิงฉวนจะต้องส่งมอบให้กับครอบครัวของเขาเพื่อให้รอดพ้นจากวิกฤต

แต่สำหรับความกังวลของอุตสาหกรรมเหล้าชิงฉวนแม้กระทั่งบนโต๊ะปฏิบัติการเขาก็คิดถึงมาตรการต่างๆในใจของเขา

นอกจากนี้ยังมีอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ไป๋หย่งกวงไม่ใช่คนโง่และเขารู้ว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้นแต่เขาไม่สามารถบอกได้เพราะเขาไม่มีหลักฐานใดๆและเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ

"พ่อฉันบอกว่ามั่นใจ100%ที่จะพูดคุยเกี่ยวกับความร่วมมือนี้"

"ถ้าพวกคุณไม่เชื่อก็ชั่งมันเถอะ!"

หลังจากพูดไปไป๋ฉิงเฉินก็หันกลับมาและเดินเข้าไปในห้อง

ไม่ทิ้งโอกาสให้พ่อแม่พูด

"เด็กคนนี้...ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้หลังจากไม่กี่วันมานี้..."

"ต้องเป็นแกแกบอกอะไรเธอบ้างไหม?"

เมื่อเห็นท่าทีของไป๋ฉิงเฉินความโกรธของโจวหมิงเฟิ้งก็พุ่งขึ้นทันใดนั้นเธอก็ชี้ไปที่เฉินผิงอานและเริ่มโกรธ

เฉินผิงอานยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่พูดและมองไปที่ประตูที่ปิดอยู่

บางทีครอบครัวไป๋ทั้งหมดอาจไม่เชื่อว่าไป๋ฉิงเฉินจะสามารถเจรจาสัญญานี้ได้มีเพียงเฉินผิงอานเท่านั้นที่เชื่อ

ตอนเที่ยงไป๋ฉิงเฉินไม่ได้ออกมากินข้าวดังนั้นเฉินผิงอานจึงถูกแม่สามีทุบตีในตอนเที่ยงอย่างไรก็ตามเขาต้องหย่าขาดจากฉิงเฉินเฉินผิงอานยิ้มเล็กน้อยและไม่ได้คำตอบ

ในช่วงบ่ายไป๋ฉิงเฉินเรียกเฉินผิงอานทั้งสองคนออกไปเจรจาสัญญากับลู่เสี่ยวปอ

เหตุผลที่ไป๋ฉิงเฉินบอกอย่างไม่สะทกสะท้านว่าเธอมั่นใจ100%ก่อนหน้านี้นั่นเป็นเพราะทันทีที่ไป๋ฉิงเฉินเข้ามาในบ้านเขาก็โทรไปที่หมายเลขโทรศัพท์ของลู่เสี่ยวปอบางทีอาจเป็นเพราะพวกเขาพบกันที่บริษัทโรงกลั่นเหล้าชิงฉวนเมื่อวานนี้ทั้งสองคนจึงไม่มีความสุภาพมากนัก

ลู่เสี่ยวปอกล่าวทันทีว่าให้ไป๋ฉิงเฉินเตรียมสัญญาจากนั้นก็พบกันเพื่อพูดคุยในรายละเอียด

เพราะเหตุนี้ไป๋ฉิงเฉินจึงรู้สึกในใจมากขึ้นเรื่อยๆที่เพื่อนร่วมชั้นของเฉินผิงอานสามีของเขากลัวว่ามันไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่ไป๋ฉิงเฉินไม่ได้แสดงออกเพราะทุกอย่างต้องรอให้มีการเซ็นสัญญาก่อนจึงจะสามารถสรุปผลขั้นสุดท้ายได้

"ไป๋เซว่แกตามไปเถอะฉันปล่อยให้ฉฺนผิงอานทำลายพี่สาวของแกไม่ได้"

"แม่ฉันไม่ไป!"

ไป๋เซว่คิดเกี่ยวกับความสามารถในการต่อสู้ของเฉินผิงอาน

แม้ว่าเธอจะไม่กลัวเฉินผิงอานแต่เธอก็ไม่ต้องการทำงานที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้

"แก......"

"โอเคปล่อยให้พวกเขาทรมาน"

"ทรมาน?คุณไม่รู้ว่าฉิงเฉินไม่สามารถเจรจาความร่วมมือในครั้งนี้ได้แล้วครอบครัวของเราจะไม่มีอะไรเราจะกินและใช้ชีวิตในอนาคตได้อย่างไรฉันยังอยากที่จะอาศัยอยู่ในวิลล่าหลังใหญ่ในอนาคต..."

"ทุกอย่างเป็นเพราะเฉินผิงอานถ้าไม่ใช่เพราะโชคร้ายที่เขาพาเรามาครอบครัวของเราจะเป็นแบบนี้ไหม"

"ไม่ฉันต้องขับไล่เขาออกจากบ้านของเรา!"

ไป๋หย่งกวงนอนตะแคงบนโซฟาและถอนหายใจดังนั้นเขาจึงต้องหยุดคิดถึงเรื่องเลวร้ายเหล่านี้

เฉินผิงอานและไป๋ฉิงเฉินไม่ทราบเรื่องเหล่านี้ที่เกิดขึ้นที่บ้าน

แต่พวกเขาถูกสะกดรอยตามแต่นั่นไม่ใช่ไป๋เซว่
。
ไป๋ฉิงเฉินนั่งรถมอเตอร์ไซไฟฟ้าอยู่ข้างหลังเฉินผิงอาน

ทั้งคู่รู้สึกสบายตัวท่ามกลางแสงแดดยามบ่าย

"ผิงอานฉันทำให้คุณผิด!"

ไป๋ฉิงเฉินรู้ว่าแม่ของเขาพูดพล่ามเฉินผิงอานตลอดเวลา

เฉินผิงอานส่ายหัว

เขาไม่สนใจมันตั้งนานแล้ว

ในขณะนี้รถคันหรูแล่นผ่านพวกเขาไปราวกับลมกระโชกแรง

"ว้าวผิงอานดูสิรถคันนั้นสวยมาก..."

ไป๋ฉิงเฉินดูเหมือนจะมีความสุขมากในวันนี้แม้ว่าเธอจะยังคงกังวลและประหม่าเล็กน้อยแต่ด้วยสายจากลู่เสี่ยวปอเธอรู้สึกว่าความร่วมมือครั้งนี้จะสำเร็จ

ตราบเท่าที่สัญญานี้เสร็จสมบูรณ์หลายสิ่งหลายอย่างก็จะสามารถแก้ไขได้

"ชอบไหม?"

"แน่นอนว่าฉันชอบมันนี่คือปอร์เช่รุ่นใหม่ราคาต่ำสุดก็กว่า1ล้าน"

"รออีกหน่อยนะผมจะซื้อให้คุณเอง"

เฉินผิงอานพูดบางอย่างนิ่งๆเบาๆด้วยท่าทีที่สงบ

ไป๋ฉิงเฉินนั่งบนเบาะหลังของรถมอเตอร์ไซไฟฟ้าของเฉินผิงอานยื่นมือออกไปโอบเอวเฉินผิงอานและเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้เขาก็บีบเอวเฉินผิงอันเบาๆ

"โอเคฉันจะรอให้คุณซื้อให้ฉันจากนั้นฉันจะขับรถไป-กลับหลังจากเลิกงานทุกวันเพื่อให้คนในครอบครัวอิจฉา"

เฉินผิงอานพยักหน้าและก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

รถแล่นไปทางทิศใต้ของเมืองไปตามถนนปินเจียง

วิลล่าหรูขนาดใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลปรากฏต่อหน้าทั้งสองคน

เฉินผิงอานจงใจชะลอรถและมองดูวิลล่าหรูหราบนภูเขาทั้งสองฝั่งของแม่น้ำเซียงเจียง

ต้องบอกว่าวิลล่าของจินอวี้เซียงเจียงเป็นสิ่งที่พลาดไม่ได้ในเมืองปิน

"แม่ของฉันเคยอยากอยู่วิลล่านี้และบอกว่าถ้าเธอสามารถนอนในวิลล่าของจินอวี้เซียงเจียงในชีวิตนี้ได้มันก็คุ้มที่จะตาย"

ทันใดนั้นไป๋ฉิงเฉินก็รู้สึกเศร้า

เฉินผิงอานมองไปที่วิลล่าบนภูเขาที่สูงที่สุดแต่เขาไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนภายใต้แสงอาทิตย์

นั่นคือบ้านพักที่เสิ่นหรงหวาให้เขาในตอนแรกแต่เฉินผิงอานไม่ได้อยู่ที่นี่เลยแม้แต่คืนเดียวตอนนี้กุญแจอยู่ในกล่องใต้เตียงที่บ้าน

"ฉิงเฉินตราบเท่าที่คุณต้องการไม่ต้องพูดถึงวิลล่าแม้แต่เมืองปินทั้งหมดผมก็สามารถซื้อให้คุณได้!"

เฉินผิงอานจริงจังมากเมื่อเขาพูดแบบนี้

(เสียงหัวเราะ)

"ผิงอานช่วงนี้คุณเป็นอะไรไปคุณยังเรียนรู้คำพูดหวานๆฉันไม่ต้องการรถหรูฉันแค่อยากให้คุณมีงานที่เป็นทางการและทำงานหนักทุกวันให้พ่อแม่ได้เห็นว่าคุณทำงานหนักและมีศักยภาพ"

ไป๋ฉิงเฉินยื่นมือไปกอดเฉินผิงอานและพิงหลังของเฉินผิงอาน

"ฉิงเฉินผมทำได้และผมจะทำงานอย่างหนักในอนาคต!"

เฉินผิงอานกล่าวขณะเร่งความเร็ว

ถ้าไม่ใช่เพราะหลงลั่วเซียนจะมาขอให้เขากลับไปรับช่วงต่อตระกูลเฉินถ้าอาเป้าไม่พบฉันและน้อง
เจ็ดไม่ได้กลับมาเพื่อบอกข่าวเรื่องพี่น้องของเขาเฉินผิงอานอาจจะยังคงอดทนเช่นนี้ตลอดไป

สำหรับผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเขาเฉินผิงอานเต็มใจที่จะทำทุกอย่าง...แม้ว่าตอนนี้เธอต้องการเมืองปินทั้งหมดเขาก็จะใช้แรงทั้งหมดของเขาเพื่อเปลี่ยนเมืองปินให้เป็นเมืองเฉิน

แม้ว่าตัวตนของเขาจะถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์เขาก็ไม่ลังเลที่จะกระตุ้นกองกำลังลึกลับของปักกิ่งให้ตามล่าเขา!

"ตกลง"

ไป๋ฉิงเฉินส่งเสียงครวญครางจากนั้นก็ค่อยๆหลับตาลง

มันปรากฏขึ้นอีกครั้งในใจว่าเมื่อใดก็ตามที่ตกอยู่ในอันตรายผู้ชายธรรมดาๆคนนี้จะยืนอยู่ตรงหน้าเธอเป็นคนแรก

รถหยุดที่สถานที่ที่เรียกว่า"เซียงเจียงหมิงเหรินคลับ"ในเขตพัฒนาใหม่ของเมืองปิน

"อยู่ที่นี่เหรอ?"

เฉินผิงอานถาม

ไป๋ฉิงเฉินพยักหน้า

"ฉิงเฉินผมจะไม่ไปกับคุณผมจะรอคุณอยู่ที่นั่น"

แน่นอนว่าเฉินผิงอานไม่สามารถเข้าไปได้เขาชี้ไปที่ป้ายรถเมล์ที่อยู่ไม่ไกล

ไป๋ฉิงเฉินดูเหมือนจะเห็นการหลบหลีกในสายตาของเฉินผิงอานเธอรู้ด้วยว่าเขาต้องกลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อการพูดคุยของเธอกับประธานลู่ท้ายที่สุดเขาก็แต่งตัวสบายๆเมื่อเขาออกมา

เธอตัดสินใจทันทีว่าหากมีการเจรจาในครั้งนี้เขาจะซื้อชุดที่เป็นทางการมากขึ้นให้กับเฉินผิงอาน

"งั้นก็ได้...มันอาจจะใช้เวลานาน"

"ไม่เป็นไรผมจะรอให้คุณออกมา!"

เฉินผิงอานยิ้ม

ในขณะนี้ไป๋ฉิงเฉินพยักหน้าจากนั้นมองดูเฉินผิงอานไปที่ป้ายรถเมล์ที่อยู่ไม่ไกลนักในขณะที่เธอเดินเข้าไปในคลับธุรกิจระดับไฮเอนด์ที่เพิ่งเปิดใหม่

ทันทีที่มาถึงประตูก็มีพนักงานเสิร์ฟแต่งตัวเรียบร้อยแสดงความเคารพอยู่

"ใช่คุณไป๋ฉิงเฉินหรือเปล่าครับ?"

ไป๋ฉิงเฉินพยักหน้าอย่างรวดเร็วและระมัดระวังเล็กน้อย

"เออประธานลู่รอนานแล้วเชิญทางนี้ค่ะ..."