บทที่ 288 ปลอบโยน

ตอนนี้ก็เป็นเวลาตอนดึก

ที่ชั้นสองของบ้านพักจินอวี้เซียงเจียง

ไป๋หย่งกวงนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลานานและไม่สามารถหลับได้

เขาลุกขึ้นนั่งและเอนกายบนเตียงนุ่มของซิมมอนส์

แสงจันทร์นอกหน้าต่างเย็นเยียบ...