บทที่ 396 อยากลงมือที่เผลอ?

หมัดๆนี้

หลงจ้านสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามันน่ากลัวยิ่งกว่าก่อนหน้านี้พลังนี้เหนือกว่าพลังทั้งหมดที่เขาสามารถระเบิดออกมาได้อย่างสมบูรณ์เมื่อเขามีสติในตอนนี้หากต้องการการต่อสู้ที่แท้จริงเว้นแต่จะหยุดระงับความน่ากลัวของการกลายพันธุ์ทางพันธุกรรมโดยสิ้นเชิงเมื่อมันเกิดขึ้นการต่อสู้ของหลงจ้านก็น่าจะหยุดที่นี่และกลายเป็นสัตว์ประหลาด

เมื่อมองไปที่เฉินผิงอานซึ่งนอนอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าซีดเซียวและไม่ได้ตื่นขึ้นมาในตอนนี้หลงจ้านก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปที่หมัดที่พุ่งเข้ามาหาเขาอีกครั้ง

หมัดเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย...