บทที่ 441 ที่อยู่และพิกัด

แย่แล้ว!

ตอนนี้ตู้จวินหงที่ถูกเฉินผิงอานบีบคออยู่ก็ตัวสั่นไปทั้งตัว และดวงตาที่แดงก่ำก็เต็มไปด้วยความเคร่งขรึม

เฉินผิงอานก็รู้สัมผัสได้ถึงพลังที่น่าสะพรึงกลัวราวกับมาจากขุมนรก

ฟึ่บๆ...

จากนั้นฝ่ามือที่ยื่นออกไปก็กระแทกกับประตูเหล็กหนาที่เปิดไว้เพียงครึ่งเดียวนั้นอย่างแรง...