บทที่ 458 ความทรงจำที่ลึกลับ

แค่พริบตา

เฉินผิงอานก็เหมือนจะลืมตำแหน่งที่ตัวเองยืนอยู่แล้ว รอบตัวของเขาที่มีน้ำทะเลเย็นเยือกไหลเข้ามาจนเต็ม

เพราะว่าตอนที่กำแพงสีดำใหญ่เหมือนภูเขาเคลื่อนตัว มันคือเกล็ดสีดำที่ขยับเคลื่อนไหวไปมา...