บทที่ 215 หาเรื่องใส่ตัว

ห้องรับประทานอาหารบนชั้นสามตกอยู่ในความเงียบ
บัดนี้แม้แต่ทั่วทั้งโรงเตี๊ยมหว่านเซิ่งก็เงียบสนิทเหมือนอยู่ในตึกร้าง
เสียงพูดของเด็กหนุ่มก้องกังวานไปทั่วตึกเป็นระยะเวลาอึดใจใหญ่
คำพูดของเขาทำให้หลายคนที่กำลังรับประทานอาหารอยู่ถึงกับสำลักพรวด
พวกของฉู่เหินเหมือนไม่รู้จักหลินเป่ยเฉินอีกต่อไปแล้ว
พวกเขาไม่ทราบเลยว่าทำไมหลินเป่ยเฉินถึงต้องการหาเรื่องใส่ตัวขนาดนี้...