บทที่ 849 ศิลาดารากา

ทันใดนั้น หลินเป่ยเฉินสะดุ้งเฮือก
เขาเกิดความรู้สึกเหมือนกำลังถูกจ้องมองจากสัตว์ร้ายบางชนิดในที่ลับตา
“เดี๋ยวข้าจัดการเอง เจ้าอยู่เฉยๆ ก่อน”
หลินเป่ยเฉินว่า
เยว่เว่ยหยางพยักหน้า
ครั้งนี้...