บทที่ 882 ไปช่วยคน

“พวกเจ้ารีบกินอาหารเถอะ”
หลินเป่ยเฉินพยายามเปลี่ยนเรื่อง
กานเซียวซวงรับประทานเต็มปาก พูดเสียงอู้อี้เพราะยังเคี้ยวไม่หมดว่า “สรุปว่าพี่กู่จะมาร่วมชุมนุมกับเราด้วยใช่ไหมเจ้าคะ?”
เอ่อ…
ทำไมไม่กินให้หมดก่อนแล้วค่อยพูดนะ?
หลินเป่ยเฉินอยากจะสั่งสอนมารยาทขึ้นมาอย่างกะทันหัน...