บทที่ 355 “ข้าน้อยไม่มีทางลืมรากเหง้าของตนเอง....”

เมื่อสักครู่นี้ หลินเป่ยเฉินตกใจจนเกือบฉี่ราดออกมาแล้ว
เด็กหนุ่มยกน้ำผลไม้ขึ้นดื่มดับกระหายอีกครั้ง
“แล้วผู้ที่ถูกเลือกทุกคนต้องไปอยู่ที่มหาวิหารทั้งหมดเลยหรือขอรับ?”
เขาถามออกมาอย่างระมัดระวัง
นักพรตใหญ่ตอบว่า...