บทที่ 590 ยาปริศนา

อานมู่ซีชะงักไปเล็กน้อยก่อนประสานมือรับคำว่า “คุณชายหลินช่างมีวิสัยทัศน์กว้างไกลสมคำเล่าลือ เพียงเห็นหน้าข้าน้อย คุณชายก็สามารถมองออกได้ทะลุปรุโปร่งแล้ว ผู้แซ่อานคนนี้เลื่อมใสเป็นอย่างยิ่ง”
หลินเป่ยเฉินยิ้มกริ่ม…
พูดจาเข้าทีแบบนี้...