บทที่ 533 เจ้าเด็กไม่เอาไหน…

“ช้าก่อน”
ฉู่เหินเดินออกมาจากกลุ่มคนและพูดว่า “แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรของชาวทะเลแน่ใจหรือว่าอยากต่อสู้กับเด็กหนุ่มที่เพิ่งหายป่วยกลับมา?”
เด็กหนุ่มที่เพิ่งหายป่วย?
หมายถึงเขาหรือเปล่านะ
หลินเป่ยเฉินหันไปมองหน้าฉู่เหิน
เขาป่วยอย่างนั้นหรือ?
ทำไมถึงไม่รู้ตัวเลยล่ะ?
ฉู่เหินยังคงจ้องมองเข้าไปที่ดวงตาของแม่ทัพฉลามอู๋หยา
แม่ทัพฉลามยักษ์หยุดชะงักเล็กน้อย
“มนุษย์แขนเหล็ก...