บทที่ 433 ข้าคือวีรบุรุษ

หลินเป่ยเฉินผงะถอยหลัง ภายในลำคอรู้สึกได้ถึงรสชาติอะไรบางอย่าง ก่อนที่เลือดจะพุ่งกระฉูดออกมาจากปาก
การตีโต้กลับมาครั้งนี้ของบัณฑิตหนุ่มทำให้หลินเป่ยเฉินถึงกับลอยกระเด็นไปด้านหลัง
“เชี่ย…”
หลินเป่ยเฉินลอบสบถอยู่ในใจ
ดูเหมือนว่าถ้ายังไม่ได้เลื่อนระดับสู่ขั้นยอดปรมาจารย์...