บทที่ 589 หมาบ้าหลินเป่ยเฉิน

‘ลดราคาหน่อยได้ไหมขอรับ?’
หลินเป่ยเฉินลองถามดูเผื่อจะโชคดี
‘ได้’
ผู้ดูแลร้านตอบ
เฮ้ย?
หลินเป่ยเฉินเบิกตาโตเมื่อเห็นข้อความนั้น
ดูสิ ผู้ดูแลร้านก็ใจดีเหมือนกันนะเนี่ย
‘ลดได้เท่าไหร่ขอรับ?’
หลินเป่ยเฉินถามด้วยความร่าเริง
‘หนึ่งเหรียญ’
ถ้อยคำสองพยางค์นั้นคือคำตอบ
หลินเป่ยเฉินแทบน้ำตาไหลแล้ว
นี่เรียกว่าลดราคาแล้วหรือ?
‘ลดมากกว่านี้ได้ไหมขอรับ?’
หลินเป่ยเฉินพยายามเจรจาอีกครั้ง
‘ไม่ได้’
ผู้ดูแลร้านยังคงตอบด้วยถ้อยคำห้วนสั้น
หลินเป่ยเฉินได้แต่ถอนหายใจ
และใช้ศิลาบูชาจ่ายแทนเงินสด
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม...