บทที่ 277 ตกน้ำป๋อมแป๋ม

ณ ท่าเรือ
เรือสินค้าที่ปกติแล้วจะถูกใช้งานในการบรรทุกข้าวของไปส่งชาวทะเลลำหนึ่ง ค่อยๆ แล่นออกจากท่าเรือ
“อะฮ้า กลิ่นทะเล ช่างคิดถึงเหลือเกิน”
หลินเป่ยเฉินยืนอยู่บนหัวเรือและส่งเสียงตะโกนออกมาดังลั่น
พฤติกรรมแปลกๆ...