บทที่ 553 อย่าโทษข้าก็แล้วกัน

ตลอดเส้นทางไม่มีใครพูดคำใดออกมา
วันนี้เมืองหยุนเมิ่งเงียบงันเป็นอย่างยิ่ง
และเมื่ออีกประมาณ 6 ลี้จะถึงที่ทำการจวนผู้ว่า ทุกคนก็พบว่ากองกำลังของนักรบชาวทะเลได้ตั้งด่านขวางทางเอาไว้เสียแล้ว
พวกมันมารอคอยหลินเป่ยเฉินและเหล่าตัวแทนอย่างไม่ต้องสงสัย
ไต้จือฉุนอุ้มเด็กหญิงอายุสามขวบอยู่ในอ้อมแขนข้างหนึ่ง...