บทที่ 751 ข้าอยากรู้นักว่าเลือดเนื้อของหลินเป่ยเฉินจะอร่อยสักแค่ไหน…

สายลมหนาวพัดผ่าน
เกล็ดหิมะโปรยปรายทั่วท้องฟ้า
ภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ในเขตเมืองพื้นที่ห้า เว่ยหมิงเซวียนยืนตัวสั่นอยู่ต่อหน้าเหลียงหยวนเตา หน้าผากและข้างขมับของเขาผุดพราวด้วยเม็ดเหงื่อ...