บทที่ 697 กระบี่บินได้?

อีกหนึ่งวันผ่านไป
เกล็ดหิมะโปรยปรายปลิวไปตามสายลมหนาว
หลินเป่ยเฉินกำลังนั่งอยู่… ริมหน้าต่างของกระโจมที่พักบนยอดไม้ที่สูงนับสิบจั้ง สายตาของเขาเฝ้ามองความเคลื่อนไหวของชาวเมืองในค่ายที่พัก...