บทที่ 393 ตกตายไปตามกัน

สวีหวั่นหลัวขมวดคิ้ว
ในแววตาฉายชัดถึงความหวาดกลัว
บัดนี้ ผู้เป็นอ๋องน้อยเริ่มรู้สึกได้ถึงความตายที่คืบคลานเข้ามาอย่างชัดเจนแล้ว
เปลวไฟสีส้มแดงห่อหุ้มกำปั้นของหลินเป่ยเฉิน...