บทที่ 439 อย่ามาทำให้ข้าเสียเวลา

“เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว”
หลินเป่ยเฉินยกกระบี่ชี้หน้าฝ่ายตรงข้าม “อย่ามาทำให้ข้าเสียเวลาโฆษณา”
นี่คือการยกกระบี่ขึ้นมาอย่างธรรมดาที่สุด
แสงแดดยามเช้าส่องต้องคมกระบี่เป็นประกายแวววาว
ความรวดเร็วในการยกกระบี่ชี้หน้าจัดอยู่ในขั้นเชื่องช้า
อย่างน้อยทุกคนก็สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
และหลินเป่ยเฉินก็ไม่ได้ใช้พลังปราณธาตุไฟของตนเอง
แต่คมกระบี่กลับเกิดลำแสงสีเงินสว่างเจิดจ้า
หลินเป่ยเฉินตวัดกระบี่และยืนอยู่ตรงนั้น
เด็กหนุ่มลดกระบี่ลงมา
ลักษณะเหมือนหลินเป่ยเฉินคิดจะโจมตีได้ครึ่งทาง...