บทที่ 242 เหมือนมีบางอย่างขาดหายไป

“พูดยากนะ มันก็แล้วแต่สถานการณ์” หลินเป่ยเฉินตอบกลับอย่างระมัดระวัง
ในที่สุด เขาก็สามารถฉีกเนื้ออุ้งตีนหมีได้สำเร็จ และเด็กหนุ่มก็อดชื่นชมไม่ได้ว่าอาหารของโลกจอมยุทธ์แห่งนี้ช่างอร่อยไปเสียทุกเมนู...