บทที่ 528 สมแล้วที่เป็นอาจารย์

ตอนแรก หลินเป่ยเฉินก็เพียงอยากเดินขบวนประท้วงเพื่อเรียกร้องให้ทางจวนผู้ว่าปล่อยตัวฉุยหมิงโหลวกับเถียนเถียนออกมาจากคุกใต้ดิน แต่บัดนี้ ความโกรธแค้นและความเศร้าโศกได้ปะทุขึ้นในจิตใจของเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เมืองหยุนเมิ่งเปลี่ยนแปลงไปโดยสมบูรณ์
ประเด็นสำคัญก็คือชาวเมืองต้องดำรงชีวิตอยู่ด้วยความทรมานกับสายน้ำที่หลั่งไหล
พื้นที่ซึ่งเคยเป็นที่อยู่อาศัยของชาวเมืองจำนวนมากกลับกลายเป็นแม่น้ำ...