บทที่ 311 ข้ามีเงื่อนไขหนึ่งข้อ

เสียงของบุรุษแปลกหน้าดังขึ้นนอกรั้วไม้ไผ่ว่า “อายุเพียงสิบสี่สิบห้า เจ้ากลับอำมหิตถึงเพียงนี้ นับว่าเปิดหูเปิดตาข้าจริงๆ”
มู่ซินเยว่ชะงักกึก
“ท่านเป็นใคร?”
เด็กสาวชักกระบี่และหันไปยังทิศทางที่มาของเสียงพูด
ใครบางคนทิ้งตัวลงมายืนอยู่ตรงหน้า
เขาสามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้รวดเร็วราวกับภูตผี...