บทที่ 162 ไม่กล้านอนคนเดียว

เย่อเทียนเหม่อมองไปทางไกล ไม่พูดอะไร ซู่รุ่ยเซิงและซูจิงจิงเองก็ไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน

ไม่นาน เย่อเทียนก็หันตัวมาด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์เหมือนเดิม

"ไปกัน!"

เมื่อพูดเสร็จก็ยกเท้าเดินออกไปก่อน

แม้ซู่รุ่ยเซิงจะเห็นฉากนี้...