บทที่ 435 ได้โปรด

ทันทีที่เสียงของงหลินกุ้ยเงียบลง ไม่ว่าจะเป็นหยางเสี่ยวตงกับหยางเสี่ยวหัวเอง

พวกเค้าต่างก็ถึงกับเข่าอ่อนแล้วทรุดตัวลงไปที่พื้น สีหน้าของพวกเค้าซีดลงไปราวกับกระดาษ

ลูกน้องของหยางเสี่ยวหวัว...