บทที่ 346 พูดเกินจริง

"นาย นาย ฉัน ฉัน....."

จางเซียนฮ่ายคุกเข่าลงกับพื้นด้วยความตะลึง

ร่างกายสั่นเล็กน้อยเพราะความกลัว

ตอนที่พูดก็ได้แต่พึมพำออกมา พูดออกมาเป็นประโยคไม่ได้

เมื่อกี้เป็นความรู้สึกที่น่าตกใจอย่างบอกไม่ถูก

และเหมือนมดตัวน้อยๆตัวนึง

เขาอ่อนแอขนาดนี้เลยหรอ

"เพี๊ยะ!"

เสียงปะทะของฝ่ามือดังสนั่น

เย่อเทียนแต่ขยับมือขวาของเขาเบาๆ...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

884