บทที่ 440 สามเหลี่ยมเหล็ก

"มัน มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง?"

ปากของเฉียนซุนอ้าออก พูดจาติดๆขัดๆ

ดวงตาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้าตา ในใจรู้สึกหวาดผวา

ผู้อาวุโสโม่ผู้นี้เป็นนักรบโบราณขั้นเจ็ด

ในซีหนิง เดินไปทางไหนก็มีแต่คนยำเกรง

แต่นี่แค่พริบตาเดียว...