บทที่ 121 ความรู้สึกที่พูดไม่ออก

ผมมองนายกเทศมนตรีอย่างช้า ๆ ตกตะลึงจนไม่กล้าจะไปรับเงินก้อนนั้น รู้สึกว่าทุกคำพูดและทุกการกระทำของเขาล้วนเป็นการหยั่งเชิงผม

นายกเทศมนตรีมุ่ยปากมาที่ผม "รับเอาไว้เถอะ นายสามารถบรรเทาความเจ็บปวดของฉันได้...