บทที่ 290 ลุกออกจากเตียง

หลินโหยวหมิงกลับไม่สนใจความหยาบคายของผม เขายังคงยิ้มเล็กน้อย มุมปากยกขึ้นด้วยท่าทางที่สดชื่น แต่ในสายตาของผมกลับแสบตาอย่างมาก

"คุณไม่รู้จักผมเป็นเรื่องที่ปกติอย่างมาก แต่ผมรู้จักคุณ...