บทที่ 155 กลิ่นอายความรักที่ไม่ชัดเจน

สายตาของหลี่โหยวเหม่ยที่มองผมร้อนฉ่า เหมือนผมจะอ่านรายละเอียดอย่างอื่นจากสายตานั้นได้ แต่ตอนนี้ผมไม่มีกระจิดกระใจไปคิดเรื่องอื่นอีกแล้ว

"ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว เธอไปทำงานเถอะ"...