บทที่ 267 ความรู้สึกติดค้างต่อซุนน่า

ผมพูดกับหลัวจงเหรินแบบนี้ ถือว่าเป็นการตอบแทนซุนน่าแล้วใช่ไหม

ดูเหมือนหลัวจงเหรินจะเชื่อแล้ว เขาคลายมือออกจากผมด้วยความเศร้าซึม แม้ว่าในดวงตาของเขาจะยังมีความโกรธและความคับแค้นใจ...