บทที่ 220 ใบหน้า

แม้ว่าผมจะมีการเดาความเป็นไปได้มากมาย แต่เมื่อได้ยินซูมั่วลี่พูดออกมาด้วยตัวเองยังคงมีความตกตะลึงเล็กน้อย

คิดไม่ถึงเลยว่าห้างสรรพสินค้านี้เป็นของเธอ ไม่น่าล่ะถึงจัดการยากขนาดนี้...