บทที่ 245 รับผิดชอบต่อพนักงาน

ผมก็ตกใจเช่นกัน เดิมทีคิดว่าสามารถเผชิญหน้ากับพี่ชิงได้อย่างดื้อรั้น คิดไม่ถึงเลยว่าเธอแค่มีน้ำตาไหลสองเส้นก็ทำให้ผมพ่ายแพ้แล้ว

แต่แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ ผมยังคงลืมความเจ็บปวดนั้นไปไม่ได้ง่ายๆ

หลังจากที่พี่ชิงสงบลงด้วยตัวเอง...