บทที่ 276 รอให้จิตใจดีขึ้น

ผมกังวลจนกระทืบเท้าแล้วพูดกับพ่อแม่ :"ผมจะรู้ได้ยังไงว่าเธอคิดอะไรอยู่?! คนคนนี้สมองมีปัญหาหรือเปล่า เอาชื่อเสียงของตัวเองมาล้อเล่น! เด็กคนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นของใคร พวกคุณจะให้ผมรับผิดชอบยังไง!"

พ่อของผมโบกมือใหญ่หนึ่งที...