บทที่ 286 ไปโรงพยาบาล

พี่ชิงสะบัดมือของผมออกอย่างไร้อารมณ์ ช่วงเวลาที่ผมไม่รู้ควรทำอย่างไร ผมอึ้งอยู่กับที่ อยากจะตามไป แต่เพราะสิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้เย็นชาและไร้หัวใจเกินไปจึงทำให้ก้าวไปข้างหน้าไม่ได้

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเจิ้งเหม่ยหวาเดินมาอยู่ล่างหลังผมตอนไหนและเรียกผม...