บทที่ 265 บอกใบ้ผมอะไรบางอย่าง

เพิ่งลงไป ก็มองเห็นพี่ชิงและท่านผู้เฒ่ารอผมอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ ผมไม่กล้ามองตาของท่านผู้เฒ่า ท่าทางของเขายังคงเย็นชา

แต่ว่าพี่ชิง เงยหน้ามองผม จากนั้นเดินมาหาผมหลายก้าว ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส...