บทที่ 305 สงบ

ท่านผู้เฒ่าพูดจบก็ออกไปด้วยความโกรธ ผมยังอยู่ที่ปลายเตียง ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผล

พี่ชิงไม่ตื่นเต้นที่จะเผชิญหน้ากับท่านผู้เฒ่า เพียงแค่ยิ่งเธอสงบแบบนี้ ก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกกลัว...