บทที่ 232 กลั่นแกล้งกันเกินไปแล้ว

"เหตุใดรากเหง้าการฝึกตนของพี่เขยถึงได้... งอกงามถึงเพียงนั้น?" ฉินหนานถึงกับอ้าปากค้างไปในทันที เมื่อเห็นปกคอเสื้อของเซียวเฉวียนที่มิอาจปกปิดรากเหง้าการฝึกตนได้มิด

รากเหง้าการฝึกตนนั้นเป็นเสมือนต้นไม้...