บทที่ 1945 การพึ่งพาโดยสัญชาตญาณ

ย่าเหยียนรอคำอธิบายจากนักปราชญ์ว่าทำไมเขาถึงถามคำถามนี้แบบกะทันหัน แต่นางก็รอจนนานแล้ว แต่ก็ไม่ได้ยินอะไรจากนักปราชญ์ เขาจมอยู่กับความคิดของเขา

หลังจากคิดอยู่นานย่าเหยียนก็เริ่มหมดความอดทน...