บทที่ 244 ไม่ได้ล้อเล่น

เจียงหูเค่อรีบออกจากหอปี๋เซิ่งทันที ขืนช้าเพียงก้าวเดียว เกรงว่าเซียวเฉวียนและคนอื่นอาจเห็นเขาเป็นเพียงสุนักตัวหนึ่งก็ได้

เขาถูกไป๋ฉีแทงหน้าอก มันเจ็บปวด เจ็บปวดร้าวรานไปทั้งหน้าอก

เขาเดินเตร่อยู่บนถนนยามราตรีของเมืองหลวง...