บทที่ 1,099 ไม่มีเนื้อไร้ความสุข

“นายท่าน ข้าหาของกินได้แล้ว”

ในเวลานี้โย่วควนกลับมาพร้อมกับน้ำ ทั้งยังมีลูกแพร์ป่าในเสื้อผ้าของเขา

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเซียวเฉวียนทั้งสามต้องกินลูกแพร์เหล่านี้เป็นอาหารเย็น

เซียวเฉวียนมองดูลูกแพร์สดเหล่านั้นและคิดว่าผลไม้นั้นดี...