บทที่ 340 แว่นแคว้นเป็นเพียงเบี้ย

ความเงียบเข้าปกคลุมไปทั่วจวนที่ว่าราชการ

ความเงียบสงบที่เต็มไปด้วยความอึดอัด...

แม้แต่เสียงกลืนน้ำลายที่เป็นไปด้วยความประหม่าของอัครเสนาบดีจูนั้น เซียวเฉวียนก็ยังได้ยินเสียงอย่างชัดเจน

เซียวเฉวียนที่มักจะเป็นคนชอบยกตนข่มท่านนั้น...