บทที่ 707 ไม่มีความลับใดๆ

ส่งมั่วสี่ไปแล้ว เซียวเฉวียนก็ถอนหายใจออกมายาวๆหนึ่งครั้ง：“เด็กคนนี้นิ เจ้าลงมาเดี๋ยวนี้”
“หูย！”

ลมพัดแรง เสี่ยวเซียนชิวกระโดดลงมา

“ทำไมเจ้าถึงเรียกป้ามั่วสี่ว่านางปีศาจละ？”

เซียวเฉวียนสีหน้าเคร่งขรึม...