บทที่ 1915 มืดแปดด้าน

กิเลนหลบต่อหน้าเสวียนจิ้ง จ้องมองเสวียนจิ้ง จากนั้นจึงหายใจเข้าใส่เขาเบา ๆ

ลมหายใจที่หายใจออกนั้นร้อนมากจนเสวียนจิ้งถอยหลังไปสองสามก้าวโดยสัญชาตญาณ จากนั้นลืมตามองกิเลน

เมื่อเห็นความอยากรู้อยากลองของกิเลนที่ยังคิดอยากจะสูดลมหายใจใส่เขา...