บทที่ 1952 ไม่ต้องรีบร้อน

แสงจันทร์อันสดใสที่สาดส่องลงมายังใบไม้ เพิ่มความนุ่มนวลให้กับป่าลึกอันเงียบสงบและหนาวเย็น

แต่อย่างไรก็ตาม เซียวเฉวียนยังคงอยู่ในถ้ำ เขาไม่อาจเห็นทิวทัศน์อันงดงามในค่ำคืนนี้ได้

เขามองเปลวไฟที่กำลังลุกไหม้อยู่บนกองหญ้า...